Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2017
Γιορτάσαμε φέτος την ημέρα ποίησης, Τρίτη 21 Μαρτίου 2017, με δραστηριότητες ποιητικής σύνθεσης και μια μικρή εκδήλωση αφιερωμένη στην μελοποιημένη ποίηση. Με τη συνεργασία των φιλολόγων διατέθηκαν 1-2 ώρες φιλολογικών μαθημάτων. Τα παιδιά του κάθε τμήματος χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες και συνέθεσαν τα δικά τους ποιήματα σε πέντε θεματικούς άξονες:
Αγάπη - Φύση - Προσφυγιά - Αγώνας - Σάτιρα.
Με τη βοήθεια του καθηγητή των αγγλικών γράφτηκαν επίσης από ομάδες παιδιών και μερικά ποιήματα στα αγγλικά.
Σχηματίστηκαν στο τέλος οι κριτικές επιτροπές, η καθεμιά τους από έναν καθηγητή και δύο παιδιά, οι οποίες επέλεξαν ένα ποίημα από κάθε κατηγορία για να διαβαστεί στην τελική εκδήλωση που έγινε τις τελευταίες ώρες της Πέμπτης. Εκεί η χορωδία του σχολείου παρουσίασε τέσσερα μελοποιημένα ποιήματα και διαβάστηκαν τα ποιήματα που διακρίθηκαν.
Αγάπη - Φύση - Προσφυγιά - Αγώνας - Σάτιρα.
Με τη βοήθεια του καθηγητή των αγγλικών γράφτηκαν επίσης από ομάδες παιδιών και μερικά ποιήματα στα αγγλικά.
Σχηματίστηκαν στο τέλος οι κριτικές επιτροπές, η καθεμιά τους από έναν καθηγητή και δύο παιδιά, οι οποίες επέλεξαν ένα ποίημα από κάθε κατηγορία για να διαβαστεί στην τελική εκδήλωση που έγινε τις τελευταίες ώρες της Πέμπτης. Εκεί η χορωδία του σχολείου παρουσίασε τέσσερα μελοποιημένα ποιήματα και διαβάστηκαν τα ποιήματα που διακρίθηκαν.
ΑγάπηΉρθες εσύ σε μια στιγμή
άλλαξε όλη μου η ζωή τα αστέρια πλέον όταν κοιτώ νιώθω πόσο σ’ αγαπώ η αγάπη αυτή είναι τόσο δύνατή που δεν μπορεί να νικηθεί η καρδιά μου χτυπά τόσο δυνατά σαν της μπάντας τα κρουστά σ’ αγαπώ τόσο πολύ που δεν αρκεί μια ολόκληρη ζωή ΠροσφυγιάΔύσκολη είναι η προσφυγιά
και κάθε μέρα που περνά μοιάζει να είναι ξένη. Κοιτώ ξανά τον ουρανό την πατρίδα για να βρω. Μα το όνειρο εδώ μένει. Ψάχνω λύση για να βρω, πώς να ξεφύγω από εδώ; Κρύο, χιόνι και νερό Θεέ μου! Τι δύσκολο είναι αυτό; Είναι φορές που απορώ, πώς αντέχω ως εδώ; Κι όμως δεν τα παρατώ! Η μέρα για το γυρισμό δεν αργεί, είναι κάπου εδώ! Θάλεια Κοσμά, Ζωή Τσετσενέκου, Γωγώ Μπάκα |
ΦύσηΣαν έρθει η άνοιξη
ανθίζουν τα λουλούδια βγαίνουνε οι άνθρωποι αρχίζουν τα τραγούδια. Ήχοι και μυρωδιές από δω και από ’κει τα θαύματα της φύσης ομορφαίνουνε τη γη. Πάνω στα ψηλά κλαδιά τ’ αηδόνια κελαηδούν παιδιά μέσα στους δρόμους τρέχουν και χοροπηδούν. Δεν ακούγεται ούτε ένα κύμα μέσα στην ακρογιαλιά η θάλασσα σωπαίνει δε βγάζει ούτε λαλιά. Νίκος Θεωνάς- Αριστείδης Τσελάι-Βασίλης Μανιμάνης ΣάτιραΉρθε το ’17
χωρίς λεφτά και φέτος Χρέη μας πνίγουνε πολλά χάλια κι αυτό το έτος. Κλέφτες μπαίνουν, κλέφτες βγαίνουν αλλά τίποτα δεν παίρνουν Τι να βρούνε σε μια πόρτα που δεν είναι όπως πρώτα; Πώς ν’ αλλάξουν οι καιροί και οι άνθρωποι να βρούνε προκοπή; Πώς να γίνει καλύτερη η ζωή; Ας μην είμαστε αραχτοί! Θεοδώρα Παπαδοπούλου, Βασιλική Σωτηροπούλου |
Friend
My friend is the best of all
My friend is someone I can rely on
In friendship there should be honesty
friendship is a strange chemistry
My friend is brother for me
My friend never keeps secrets from me.
(Κατερίνα Βεργή – Ειρήνη Αλέξη – Φιλοθέη Βαρχαρίδη – Γεωργία Μπαχράμη)
My friend is the best of all
My friend is someone I can rely on
In friendship there should be honesty
friendship is a strange chemistry
My friend is brother for me
My friend never keeps secrets from me.
(Κατερίνα Βεργή – Ειρήνη Αλέξη – Φιλοθέη Βαρχαρίδη – Γεωργία Μπαχράμη)
